Rzymski pokój
Tak zwane mnemotechniki, metody szybkiego uczenia się, nie są wynalazkiem współczesności. Już starożytni Grecy tworzyli tego typu sposoby, część z nich przejęli później rzymianie, którzy sami wytworzyli zupełnie nowe, własne. Jedną z najbardziej znanych jest, nomen-omen, rzymski pokój.
Technika ta pozwala na szybkie uczenie się, zapamiętywanie dużych ilości informacji. Zasada jest, jak to najczęściej bywa w przypadku mnemotechnik, prosta, jednak opanowanie jej w stopniu zaawansowanym wymagać będzie od nas treningu. Technika rzymskiego pokoju polega na wytworzeniu skojarzeń między dobrze nam znanymi elementami, a tym co chcemy zapamiętać. Wyobraźmy sobie pokój – całkiem zwyczajny, jednak zawierający kilka charakterystycznych elementów (np. zegar, fotel, obraz), następnie do każdego z tych elementów "zahaczmy" informacje, które chcemy zapamiętać (ciąg liczb, lista zakupów itp.). Dzięki temu patrząc na np. zegar będziemy widzieć konkretną liczbę (np. 19) lub konkretny produkt (np. masło). Jeżeli w takim pokoju znajdować się będzie sporo różnych, łatwych do zapamiętania przedmiotów nasza lista będzie mogła rosnąć.
Tę technikę możemy rozciągnąć na całe nasze mieszkanie, w ten sposób nie tylko zwiększymy zasobność "haków", ale także posegregujemy je, wprowadzimy porządek. To oczywiście tylko jeden z przykładów tej mnemotechniki. Bardziej zaawansowanym etapem, pozwalający na szybką naukę jest tworzenie takiego "domu" we własnym umyśle. Taki rzymski pokój będzie praktycznie nieograniczony, możemy przecież stworzyć willę ze stu pokojami, a do tego możemy w nich umieszczać bardzo dziwne, a co za tym idzie charakterystyczne przedmioty (wypchanego niedźwiedzia, fontannę). Jeżeli jednak taka metoda uczenia się (oparta na przedmiotach) sprawia nam trudność możemy je zastąpić częściami naszego ciała.
Wtedy "zaczepić" informacje możemy o nos, lewy łokieć, piętę i w razie potrzeby zerknąć na takie miejsce, co powinno od razu przywieść na myśl pożądaną, uprzednio "zahaczoną" informację. Różne metody uczenia się są przystosowane do różnych typów informacji. Mnemotechniki typu rzymskiego pokoju doskonale sprawdzają się w przypadku, wcześniej już wspomnianych, ciągów liczb (albo ciągów innych informacji, które musimy znać "na wyrywki"), list zakupów, przyswajania wiedzy z książek (każdy pokój może być oddzielnym rozdziałem), a także jako uzupełnienie i rozwinięcie innych technik szybkiej nauki.
Pamiętajmy, że umysł, jak niemal wszystko, potrzebuje treningu – zacznijmy więc od stworzenia jednego systemu pokoju rzymskiego i opanujmy go do perfekcji, a dopiero potem rozbudowujmy go o dodatkowe elementy, tak by pomieścił tyle informacji ile potrzebujemy.